کد مطلب:314246 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:401
وقتی ام البنین وارد شد زینب به استقبال او شتافت
4. نقل می كنند: هنگامی كه بشیر وارد مدینه شد و خبر شهادت امام حسین علیه السلام را اعلام كرد و زن و مرد مدینه به طرف دروازه شهر حركت كردند در بین آنها ام البنین علیهاالسلام هم بود كه به استقبال كاروان حسینی به سمت دروازه آمد. وقتی خبر شهادت امام حسین علیه السلام را شنید بیهوش شد روی زمین افتاد. در این بین اهل بیت امام حسین علیه السلام به منزل های خود وارد شدند و زینب علیهاالسلام فرمود: نمی خواهم امروز نزد من آید مگر زنی كه عزیزی را در كربلا از دست داده باشد. آنگاه در منزل خود جلوس فرموده، به فضه ی خادمه دستور داد كه دم در باشد.
وقتی ام البنین علیهاالسلام به هوش آمد، از زینب كبری علیهاالسلام و اهل بیت امام حسین علیه السلام سؤال كرد. به او خبر دادند كه به منزل های خود رفتند.
از طرفی در حالی كه اهل بیت مشغول گریه و زاری بودند دیدند كه كسی در را می كوبد. فضه گفت: چه كسی در می زند، همانا خانم من زینب علیهاالسلام نمی خواهد زنی نزد او بیاید مگر زنی كه عزیزی را در كربلا از دست داده باشد.
[ صفحه 59]
ام البنین علیهاالسلام به او فرمود: به خانم خود زینب علیهاالسلام بگو من هم شریك اودر این عزا هستم و می خواهم نزد او بیایم تا او را در این عزاداری یاری كنم چون من خودم همانند او در مصیبت هستم.
وقتی فضه این جریان و گفتگو را به حضرت زینب علیهاالسلام عرض كرد، فرمود: از او بپرس كه چه كسی است كه در مصیبت مانند من است؟ بعد فرمود: اگر گمانم درست باشد باید ام البنین علیهاالسلام باشد.
فضه دم در برگشت و عرض كرد: خانم من می فرمایند تو چه كسی هستی كه در مصیبت همانند من هستی؟
فرمود: من مادر فرزند از دست داده، مادر مصیبت بزرگ هستم.
عرض كرد: واضح بیان كن. فرمود: زن محزون می باشم كه صاحب فاجعه ی كبراست. عرض كرد: برایم نیكو بیان كن كه چه كسی هستی؟
فرمود: آیا مرا نشناختی، من ام البنین هستم.
عرض كرد: همانا خانم من درست حدس زد و به خدا قسم تو همان گونه كه می گویی مادر مصیبت عظما و فاجعه ی كبرا هستی.
آن گاه فضه در را به روی او باز كرد. وقتی ام البنین علیهاالسلام وارد شد زینب علیهاالسلام به استقبال او شتافت و او را در بر گرفت و گریه كرد و فرمود: خدا اجر تو را در مصیبت چهار فرزندت زیاد كند.
ام البنین علیهاالسلام عرض كرد: و شما هم خداوند اجر تو را در مصیبت امام حسین علیه السلام و چهار فرزندت زیاد كند و ام البنین علیهاالسلام هم گریه كرد و هر كسی كه در آنجا حضور داشت گریه كرد. [1] .
وقتی ام البنین علیهاالسلام به هوش آمد، از زینب كبری علیهاالسلام و اهل بیت امام حسین علیه السلام سؤال كرد. به او خبر دادند كه به منزل های خود رفتند.
از طرفی در حالی كه اهل بیت مشغول گریه و زاری بودند دیدند كه كسی در را می كوبد. فضه گفت: چه كسی در می زند، همانا خانم من زینب علیهاالسلام نمی خواهد زنی نزد او بیاید مگر زنی كه عزیزی را در كربلا از دست داده باشد.
[ صفحه 59]
ام البنین علیهاالسلام به او فرمود: به خانم خود زینب علیهاالسلام بگو من هم شریك اودر این عزا هستم و می خواهم نزد او بیایم تا او را در این عزاداری یاری كنم چون من خودم همانند او در مصیبت هستم.
وقتی فضه این جریان و گفتگو را به حضرت زینب علیهاالسلام عرض كرد، فرمود: از او بپرس كه چه كسی است كه در مصیبت مانند من است؟ بعد فرمود: اگر گمانم درست باشد باید ام البنین علیهاالسلام باشد.
فضه دم در برگشت و عرض كرد: خانم من می فرمایند تو چه كسی هستی كه در مصیبت همانند من هستی؟
فرمود: من مادر فرزند از دست داده، مادر مصیبت بزرگ هستم.
عرض كرد: واضح بیان كن. فرمود: زن محزون می باشم كه صاحب فاجعه ی كبراست. عرض كرد: برایم نیكو بیان كن كه چه كسی هستی؟
فرمود: آیا مرا نشناختی، من ام البنین هستم.
عرض كرد: همانا خانم من درست حدس زد و به خدا قسم تو همان گونه كه می گویی مادر مصیبت عظما و فاجعه ی كبرا هستی.
آن گاه فضه در را به روی او باز كرد. وقتی ام البنین علیهاالسلام وارد شد زینب علیهاالسلام به استقبال او شتافت و او را در بر گرفت و گریه كرد و فرمود: خدا اجر تو را در مصیبت چهار فرزندت زیاد كند.
ام البنین علیهاالسلام عرض كرد: و شما هم خداوند اجر تو را در مصیبت امام حسین علیه السلام و چهار فرزندت زیاد كند و ام البنین علیهاالسلام هم گریه كرد و هر كسی كه در آنجا حضور داشت گریه كرد. [1] .
[1] مولد العباس بن علي عليهماالسلام، ص 44.